Wizyta w Zamościu

Szczegóły

Kategoria: Aktualności

Opublikowano: sobota, 15, czerwiec 2013 22:07

         13 czerwca gościliśmy w Stowarzyszeniu Pomocy Dzieciom Niepełnosprawnym w Zamościu, które prowadzi działalność w zakresie zintegrowanej rehabilitacji, edukacji i wsparcia społecznego dzieci, młodzieży i dorosłych osób niepełnosprawnych z wczesnym uszkodzeniem centralnego układu nerwowego.

Celem zintegrowanego usprawniania jest  uzyskanie jak największej autonomii osoby z niepełnosprawnością w życiu osobistym i społecznym, możliwie pełne uczestnictwo w życiu publicznym oraz umocnienie jej rodziny.  

Stowarzyszenie zajmuje się kompleksową rehabilitacją, edukacją i opieką, którą obejmuje ponad 2000 dzieci. Zatrudnia 150 pracowników. Są to specjaliści najwyższej klasy, z dwoma fakultetami, np. pedagodzy specjalni i fizjoterapeuci, albo psycholodzy, logopedzi i lekarze, którzy ukończyli studia w Polsce oraz zagraniczne szkolenia w ramach różnych programów i projektów europejskich.

Poza Ośrodkiem w Zamościu, Stowarzyszenie prowadzi dwa warsztaty terapii zajęciowej w Zamościu i w Biłgoraju oraz Ośrodek w Biłgoraju i park terapeutyczno-rekreacyjny w Bondyrzu, czynny w okresie letnim. Prowadzi również Centrum Aktywizacji Społecznej, mieszkanie treningowe, gdzie odbywają się pobyty tygodniowe.

Do Zamościa pojechało 5 terapeutów: Renata Zagajewska, Milena Brzoza-Gołaszewska, Ewa Polak, Piotr Gołaszewski i Andrzej Czyżewski.  Założycielka i Prezes Stowarzyszenia Pani Maria Król  zapoznała nas z filozofią Nauczania Kierowanego i Konwencją ONZ o Prawach Osób Niepełnosprawnych oraz oprowadziła po placówce o europejskich standardach wykończenia i wyposażenia, m.in. w system podnośników sufitowych.

Według Pani Marii Król tradycyjny sposób leczenia prezentowany przez różne metody prawie wyłącznie ogranicza się do usprawniania ruchowego. Polega ono na wielokrotnym wykonywaniu przez dziecko ćwiczeń ruchowych zalecanych przez terapeutę. Głównym i często jedynym celem tych zabiegów jest hamowanie odruchów patologicznych i kształtowanie fizjologicznych. Rola dziecka sprowadza się do biernego poddawania się działaniom osób dorosłych podczas kilkugodzinnych seansów terapeutycznych w systemie indywidualnym i gabinetowym.  Tymczasem rehabilitacja dziecka powinna być wbudowana w jego całodobowy tryb życia i wychowania a Nauczanie Kierowane daje możliwość pracy w grupie. Dla dziecka z MPD jest to czasami jedyna szansa nawiązania kontaktu ze środowiskiem innym niż własna rodzina lub grupa terapeutów zajmująca się jego rehabilitacją (lekarze, terapeuci, pedagodzy). Zdarza się czasami tak, że to samo dziecko, które z terapeutą wykonuje ruchy, np. chwytania i podnoszenia rąk, nie radzi sobie przy zdejmowaniu czapki.

Pani Maria Król jest autorką książki „ Mózgowe Porażenie Dziecięce. Księga pytań i odpowiedzi” (wyd. Harmonia), w której przedstawia tytułowe zaburzenie w jak najprostszy sposób z perspektywy matki osoby dotkniętej tym rodzajem niepełnosprawności oraz z perspektywy lekarza rehabilitacji.

Więcej o Stowarzyszeniu i Nauczaniu Kierowanym można przeczytać na stronie  www.spdn.pl